Επιτυχημένη με πολύ καλή συμμετοχή και ουσιαστικό διάλογο ήταν η εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε με οργανωτή το ΔΙΚΤΥΟ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ την Πέμπτη 9 / 3 / 2017, στο Δημαρχείο Θεσσαλονίκης.
Το Δίκτυο Αριστερών Δημοκρατών ανήκει στο χώρο της ανανεωτικής- μεταρρυθμιστικής Αριστεράς και αυτοπροσδιορίζεται με πολιτική αυτονομία σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ και τα κόμματα του μεσαίου χώρου (Δημοκρατική Συμπαράταξη, Ποτάμι).
Επιδιώκει να συμβάλλει σε ένα ουσιαστικό διάλογο σε θέματα που αφορούν στην έξοδο της χώρας από την κρίση, μέσα από ένα συνεκτικό πρόγραμμα προοδευτικού δημοκρατικού εκσυγχρονισμού. Υποστηρίζει την προώθηση της ευρωπαϊκής ενοποίησης με όρους δημοκρατίας, κοινωνικής συνοχής, αλληλεγγύης και συνανάπτυξης.
Τα βίντεο με τις ομιλίες:
Ομιλία Σωκράτη Φάμελλου, Αναπληρωτή Υπουργού Περιβάλλοντος & Ενέργειας
Ομιλία Φίλιππου Σαχινίδη, πρώην Υπουργού, στελέχους ΚΙ.ΔΗ.ΣΟ / Δημοκρατικής Συμπαράταξης
Δεύτερη παρέμβαση Σάκη Παπαθανασίου, εκπροσώπου του Δικτύου Αριστερών Δημοκρατών
H ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΑΚΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, εκπροσώπου του Δικτύου Αριστερών Δημοκρατών
«ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΕΝΑ ΠΟΙΟΤΙΚΟ ΑΛΜΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ»
Αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι.
Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα γεννήθηκε για την εμπέδωση της ειρήνης και της συνεργασίας μεταξύ των κρατών της Ευρώπης.
Σε αυτήν την ήπειρο δεν υπήρξαν μόνο δημοκρατικές και πολιτιστικές κατακτήσεις. Υπήρξαν καταστροφικοί πόλεμοι και ολοκληρωτικά καθεστώτα.
Σήμερα υπάρχουν πάλι μεγάλες απειλές, αφού όλα διακυβεύονται καθώς όλα αλλάζουν, σε συνθήκες διεθνοποίησης, έκρηξης των επιστημών και δομικών αλλαγών σε όλους τους τομείς.
Ας διδαχθούμε από τα παθήματα του παρελθόντος.
Ας υπερασπίσουμε τις κατακτήσεις της Ευρώπης, που δεν είναι μόνο οικονομικές, είναι ο διαφωτισμός, τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι αρχές «ελευθερία, ισότητα αδελφοσύνη» που διαπέρασαν τη ραχοκοκαλιά της.
Ας εργασθούμε για την επανεκκίνηση της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Μιας ενοποίησης που θα οδηγήσει σε μια νέα ποιότητα τις ευρωπαϊκές κατακτήσεις και θα επιδράσει θετικά προς μια νέα αρμονική παγκόσμια τάξη.
Που βρίσκεται σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση
Σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζει μια πολυδιάστατη κρίση. Δημοσιονομική κρίση, χρέη, λιτότητα, χαμηλοί ρυθμοί ανάπτυξης, μεγέθυνση των ανισοτήτων Βορρά – Νότου.
Tο Brexit δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Ο λαϊκισμός καλπάζει , η επιρροή των εθνικιστικών κομμάτων αυξάνεται καθώς η κοινή γνώμη γίνεται ευεπίφορη στα μηνύματα του ευρωσκεπτικισμού, της ύψωσης τειχών έναντι των μεταναστών και της εθνικιστικής περιχαράκωσης. Δημιουργείται εύλογη ανησυχία για όλα αυτά που ενσταλάζονται στην συνείδηση της κοινωνίας.
Όσο η Ευρωπαϊκή Ένωση θα ταλαντεύεται και θα υλοποιεί μη δημοφιλή και τελματωμένα σχέδια τόσο θα έρχεται πιο κοντά η άνοδος ενός εθνολαικιστικού κόμματος στην εξουσία μιας χώρας του σκληρού πυρήνα της, με προφανή τον κίνδυνο της διάλυσης της.
Η εκλογή Τράμπ επιφέρει τον κίνδυνο μιας σκοτεινής εποχής για τον κόσμο και αποτελεί μεγάλη απειλή για την Ευρωπαϊκή Ένωση
Η εκλογή Τράμπ και η άνοδος του ακροδεξιού εθνολαικισμού, προαναγγέλλουν μια σκοτεινή εποχή και συγκροτούν μια υπαρξιακή απειλή.
Για την Ευρωπαϊκή Ένωση ο Τράμπ παίζει ανοικτά το χαρτί του διχασμού της, ώστε το κάθε μεμονωμένο κράτος να είναι αναγκασμένο να υπακούει στον ανασχεδιασμό της παγκόσμιας τάξης υπό την οπτική του αμερικανικού νεοεθνικισμού.
Αυτές οι επιβουλές υποδεικνύουν την ανάγκη νέων πολιτικών για την θωράκιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Καμιά ευρωπαϊκή χώρα δεν μπορεί μόνη της / Η Ευρωπαϊκή Ένωση ενωμένη μπορεί να αντιμετωπίσει τις σύνθετες προκλήσεις
Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να συνενώσει τις δυνάμεις της ώστε να ξαναγίνει ο χώρος των υψηλών κοινωνικών προσδοκιών και να επιδράσει στην αναρρύθμιση της παγκοσμιοποίησης με στόχο αυτή να βρεθεί πιο κοντά στις δημοκρατικές αξίες και στην προαγωγή των κοινωνικών δικαιωμάτων.
Εάν, όπως έλεγε ο Ρομάνο Πρόντι , συνεχίσει να δίνει την εικόνα ενός γίγαντα με πήλινα πόδια ο οποίος δεν κινείται γιατί φοβάται ότι θα καταρρεύσει, τότε αυτή η στασιμότητα θα επιφέρει την πτώση. Και δεν πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός ότι σε 30 χρόνια καμιά χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν θα μπορέσει να είναι μόνη της μέσα στις μεγάλες οικονομικές δυνάμεις του κόσμου.
Χρειαζόμαστε έναν ευρωπαϊκό πατριωτισμό όπως μας προτρέπει ο Γιούργκεν Χάμπερμας. Μόνο έτσι θα διαμορφώσουμε μια Ένωση εμβρυουλκό για τη πολιτική δημοκρατική διαχείριση της παγκοσμιοποίησης, αντίβαρο στον αμερικανικό νεοεθνικισμό αλλά και στα ελλείμματα δημοκρατίας άλλων μεγάλων κρατών.
Προτεραιότητα ο πολιτικός αγώνας εναντίον του εθνικισμού
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα διεξαχθούν κρίσιμες μάχες για την πορεία του κόσμου.
Είμαστε υποχρεωμένοι να δώσουμε σκληρή μάχη με τον εθνικιστικό λαϊκισμό. Δεν αποτελεί νομοτέλεια η επικράτηση του. Μπορούμε να τον νικήσουμε με ενότητα όλων των ευρωπαϊστών δημοκρατών, αντίστοιχη με το ιστορικό παράδειγμα της αντιφασιστικής ενότητας. Υπό αυτήν την οπτική θεωρώ ότι είναι εκτός τόπου και χρόνου οι προσεγγίσεις που τσουβαλιάζουν τις συντηρητικές δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου με την ακροδεξιά.
Τα πολιτικά σχέδια που αδιαφορούν για την κοινωνία τροφοδοτούν την κρίση
Το πολιτικό σχέδιο για την υπεράσπιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορεί βεβαίως να είναι η νεοφιλελεύθερη πολιτική Σόιμπλε που παράγει ευρωσκεπτικισμό και φυγόκεντρες τάσεις, αφού κινείται με γνώμονα τα συμφέροντα της Γερμανίας και των υπολοίπων χωρών που έχουν πλεονάσματα και προκρίνει τη συνέχιση της δημοσιονομικής λιτότητας. Αυτή η πολιτική επιδεινώνει την κρίση και οδηγεί στη διάλυση ή τη διάσπαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ούτε συνιστά διέξοδο ένας εκσυγχρονισμός που αφήνει τη μισή κοινωνία έξω από την εξέλιξη.
Η αποδυνάμωση των ευρωπαϊκών οργάνων και η επιστροφή αρμοδιοτήτων στα κράτη μέλη της Ένωσης θα χειροτερεύσει τα πράγματα
Η αποδυνάμωση των κοινών ευρωπαϊκών πολιτικών και η ενίσχυση του αυτοκαθορισμού του κάθε κράτους μέλους και τελικά η α λα καρτ στήριξη των κοινών αποφάσεων όπως συνέβη στην προσφυγική κρίση, δεν αποτελεί λύση.
Το πραγματικό πρόβλημα - όπως ευφυώς επισημαίνει ο συνταγματολόγος Γιώργος Σωτηρέλης - δεν είναι η μεταβίβαση αρμοδιοτήτων του εθνικού κράτους προς υπερεθνικές συγκροτήσεις, αλλά το γεγονός ότι η μεταβίβαση αυτή γίνεται με όρους υποταγής στις δυνάμεις της αγοράς και διαμόρφωσης ιεραρχικών σχέσεων μεταξύ των κρατών με επικυρίαρχο ρόλο της Γερμανίας. Αντίθετα η αναπαραγωγή του συνταγματισμού και της πολιτικής δημοκρατίας από το εθνικό στο ευρωπαϊκό επίπεδο θα νομιμοποιεί τις κοινές ευρωπαϊκές πολιτικές και θα συμφύει τις εθνικές ταυτότητες με την κοινή ευρωπαϊκή ταυτότητα. Αυτή είναι και η μόνη προοπτική ενίσχυσης του ρόλου της πολιτικής έναντι των αγορών.
Η ευρωπαϊκή ενοποίηση και η ενίσχυση των κοινών ευρωπαϊκών πολιτικών είναι η μόνη διέξοδος
Πρόσφατα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε 5 σενάρια εξέλιξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το σενάριο της αργόσυρτης προόδου θα οδηγήσει στο να χάσει η Ένωση το τραίνο, το σενάριο για τη λειτουργίας της μόνο ως ενιαίας αγοράς θα την διαλύσει και το σενάριο «λιγότερα πράγματα και αποτελεσματικά» εξυπηρετεί μόνο τα ισχυρά κράτη.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να κάνει μια δυναμική επανεκκίνηση με τερματισμό της λιτότητας και επιτάχυνση της οικονομικής και πολιτικής ενοποίησης. Το μόνο πολιτικό σχέδιο που δίνει προοπτική είναι αυτό της ενοποίησης με ταχύτητα. « Πιο μακριά, πιο δυνατά, όλοι μαζί».
Αυτό το σχέδιο πρέπει να συμπεριλάβει τις αλλαγές που προβλέπονται για την εμβάθυνση της οικονομικής και νομισματικής ένωσης στη βάση της έκθεσης των 5 προέδρων των θεσμών της Ένωσης όπως η ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης, η σύσταση «Υπουργείου Οικονομικών της Ευρωζώνης» με δικό του προϋπολογισμό και η φορολογική εναρμόνιση.
Είναι αναγκαίο όμως να ενισχυθούν συνολικά οι κοινές ευρωπαϊκές πολιτικές με:
- Συνεχή προσπάθεια ρυθμίσεων στις διαδικασίες διεθνούς εμπορίου και οικονομικών συναλλαγών που να στοχεύουν στην προώθηση ενός ισόρροπου αναπτυξιακού μοντέλου μεταξύ των μεγάλων οικονομικών ζωνών και κρατών του κόσμου.
- Δημιουργία εργαλείων κοινής αντιμετώπισης του προβλήματος χρέους όπως η έκδοση ευρωομολόγου της ευρωζώνης.
- Ενίσχυση του κοινοτικού προϋπολογισμού, επέκταση και εμβάθυνση των κοινών ευρωπαϊκών πολιτικών σε όλους τους τομείς.
- Σύνδεση της δημοσιονομικής προσαρμογής με μια αναπτυξιακή πολιτική σε ευρωπαϊκή κλίμακα που θα άρει τη χαμηλή οικονομική μεγέθυνση των τελευταίων 15 χρόνων και θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας
- Ενίσχυση των πολιτικών κοινωνικής συνοχής, όχι μόνο με μεταφορά πόρων αλλά κυρίως με τη μεταβίβαση τεχνογνωσίας και ικανοτήτων
- Διαχείριση του προσφυγικού με συντονισμένη διεθνή κινητοποίηση και αλληλεγγύη
- Σημαντική ενίσχυση της κοινής ευρωπαϊκής άμυνας και κυρίως εγγύηση των συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
- Τελευταίο και σημαντικότερο : Πολιτική ενοποίηση με αντικατάσταση των θεσμών που αντιστοιχούσαν στην περίοδο των εθνών κρατών με ισχυρούς δημοκρατικούς θεσμούς σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δημιουργία ενός ενιαίου κέντρου δημοκρατικά νομιμοποιημένου. Ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου και εκλογή του μέσω ευρωπαϊκών κομμάτων ώστε οι ευρωβουλευτές να λειτουργούν με πανευρωπαϊκή οπτική και κυρίως με την οπτική του εκπροσώπου κράτους μέλους. Γενικότερα προώθηση ρυθμίσεων που μεταφέρουν την συμμετοχή των πολιτών από το κρατικό στο ευρωπαϊκό επίπεδο και ενισχύουν την ιδιότητα του ευρωπαίου πολίτη.
Η ευρωπαϊκή ενοποίηση μπορεί να λάβει τη μορφή διαφοροποιημένης συμμετοχής των κρατών μελών αλλά δεν πρέπει να έχει αποκλεισμούς
Επιδίωξη και επιθυμία πρέπει να είναι η προώθηση της ευρωπαϊκής ενοποίησης χωρίς αποκλεισμούς. Ιδιαίτερα για τις χώρες της ευρωζώνης δεν μπορεί να υπάρχει εμπόδιο στη συμμετοχή τους σε ενισχυμένες μορφές συνεργασίας.
Όμως είναι πολύ πιθανόν ότι θα υπάρξουν κράτη μέλη που δεν θα θελήσουν να συμμετάσχουν σε ενισχυμένες μορφές περαιτέρω ενοποίησης. Αυτό δεν πρέπει να καταδικάσει τους υπολοίπους στην στασιμότητα.
Η προώθηση μιας ευρωπαϊκής ενοποίησης διαφορετικών ταχυτήτων ενοποίησης θα είναι μια θετική διαδικασία υπό όρους. Συγκεκριμένα θα πρέπει:
- Να μην περιλαμβάνει θεσμοθέτηση αποκλεισμών για τα αδύναμα κράτη μέλη της ευρωζώνης με τον ορισμό κριτηρίων που δεν μπορούν να καλύψουν. Αν υπάρξουν τέτοιοι αποκλεισμοί τότε θα μετατραπεί σε ντε φάκτο σε διάσπαση της ευρωζώνης με ότι αυτό συνεπάγεται.
- Να μην κλείνει το δρόμο στις χώρες της Ένωσης που θα αποφασίσουν την ένταξή τους σε ενισχυμένες μορφές συνεργασίας σε δεύτερο χρόνο.
- Να μην επηρεάζει αυτή η επιλογή τη συμμετοχή του κράτους μέλους στα διαρθρωτικά ταμεία και τις αναπτυξιακές παρεμβάσεις της Ένωσης.
Εάν αντιθέτως υπάρξει επιμονή στον σημερινό κανόνα να προχωρούμε υποχρεωτικά όλοι μαζί και μόνο με ομοφωνία, τότε επειδή ακριβώς δεν πρόκειται να υπάρξει ομοφωνία για την εμβάθυνση της ενοποίησης θα διατηρηθεί η σημερινή κατάσταση, δεν θα αναληφθούν οι αναγκαίες μεγάλες πρωτοβουλίες και θα ενισχυθούν οι φυγόκεντρες τάσεις.
Οι προοδευτικές δυνάμεις είναι αναγκαίο να υποστηρίζουν ανεπιφύλακτα την ευρωπαϊκή ενοποίηση και ταυτόχρονα να αγωνίζονται για αλλαγή πολιτικών
Σε αυτές τις μάχες όπου κρίνεται το μέλλον της γηραιάς ηπείρου δεν μπορεί οι προοδευτικές δυνάμεις να είναι δίβουλες. Να φλερτάρουν με τον ευρωσκεπτικισμό, στο όνομα της μη αποκοπής από το αντισυστημικό ρεύμα και να σχολιάζουν απλώς το ενδεχόμενο διάλυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προσεγγίσεις του στυλ «μπορούμε και χωρίς την Ευρωπαϊκή Ένωση εάν είναι σαν την σημερινή» στην ουσία δείχνουν ανοχή στο εθνικιστικό ρεύμα και τροφοδοτούν τον ευρωσκεπτικισμό.
Οι προοδευτικές δυνάμεις μπορούν και πρέπει να ξεκλειδώσουν το δρόμο της επανεκκίνησης της ενοποίησης και του οράματος της ενωμένης Ευρώπης. Να επαγγελθούν ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο με ανανέωση των κατακτήσεων τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο κυρίως σε ευρωπαϊκό επίπεδο, που θα αφορά τις λαϊκές τάξεις και θα είναι ευθέως ανταγωνιστικό με τον ακροδεξιό λαϊκισμό.
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει οι δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας να πάψουν να είναι παρακολουθηματική δύναμη των συντηρητικών δυνάμεων και κυρίως της πολιτικής που εκφράζει ο Σόιμπλε. Αυτό σημαίνει ότι οι δυνάμεις της Αριστεράς πρέπει να υπερβούν τη πολιτική γραμμή "υποστηρίζω την ενοποίηση μόνο εάν προχωρήσει με το δικό μου πρόγραμμα".
Η μάχη για την υλοποίηση ενός νέου κοινωνικού συμβολαίου είναι δύσκολη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ανταγωνίζεται μεγάλα κράτη με πολύ χαμηλότερα κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα. Επίσης πολλά παραδοσιακά αναδιανεμητικά εργαλεία «δεν δουλεύουν» σε συνθήκες διεθνοποιημένου καπιταλισμού και νέου τεχνολογικού μοντέλου παραγωγής που προϋποθέτει ευελιξίες.
Όμως μόνο οι προοδευτικές δυνάμεις μπορούν να ανοίξουν αυτό το νέο ορίζοντα νοηματοδοτώντας και πάλι την ευρωπαϊκή ενοποίηση με τη παρουσίαση μιας συνολικής εναλλακτικής πρότασης και δίνοντας ουσιαστικό περιεχόμενο στην αντιπαράθεση προοδευτικών και συντηρητικών.
Ευρύτατες κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες ενάντια στον εθνικισμό και υπέρ της ευρωπαϊκής ενοποίησης
Οι πολιτικές που πρέπει να υλοποιηθούν είναι μεγάλου βεληνεκούς και προϋποθέτουν τη δημοκρατική νομιμοποίηση τους και την ευρύτερη κοινωνική αποδοχή. Δεν θα νικήσουμε τον εθνικιστικό λαϊκισμό χωρίς ευρύτατες συμμαχίες. Δεν πρέπει να επαναλάβουμε το λάθος των κομμουνιστών και των σοσιαλδημοκρατών στη Γερμανία του μεσοπολέμου που δεν ένωσαν τις δυνάμεις τους ενάντια στο επερχόμενο ναζισμό.
Πολύ περισσότερο που σήμερα η σύγκρουση μεταξύ των δυνάμεων που υποστηρίζουν την ενίσχυση της ευρωπαϊκής ενοποίησης και των δυνάμεων που θέλουν τη διάλυση ή τη διάσπαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τέμνει εγκάρσια την Αριστερά και τη Δεξιά. Αυτή η κατάσταση δημιουργεί την υποχρέωση να εργασθούμε για την ανάπτυξη ευρύτατων συμμαχιών υπέρ της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Εκτός από τις πολιτικές που επαγγέλλεται κάθε δύναμη μας χρειάζεται και ένα κοινό εξελισσόμενο πρόγραμμα που θα σηματοδοτεί την εκκίνηση μιας νέας πορείας. Το πρόγραμμα αυτό θα διαμορφώνεται αναλόγως των συσχετισμών ως μια προωθητική πολιτική σύνθεση των θέσεων των διαφορετικών δυνάμεων που θα συγκροτούν το μπλόκ του μετασχηματισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τα κύρια στοιχεία αυτού του προγράμματος δεν μπορεί παρά να είναι:
Πρώτον η προώθηση της δημοκρατικής πολιτικής ενοποίησης. Σε μια ενοποιημένη Ευρωπαϊκή Ένωση ακόμη και αν σήμερα κυριαρχούν οι συντηρητικές δυνάμεις υπάρχει η προοπτική της αλλαγής των συσχετισμών και της προώθησης προοδευτικών πολιτικών. Χωρίς πολιτική ενοποίηση θα κυριαρχούν οι βουλές των δυνάμεων της αγοράς και των κρατών που διαθέτουν οικονομική ισχύ και πλεονάσματα και δεν θέλουν να αναλάβουν το κόστος των μεγάλων πρωτοβουλιών υπέρβασης της κρίσης.
Δεύτερον η πραγματοποίηση βημάτων οικονομικής ενοποίησης, ενίσχυσης των κοινών ευρωπαϊκών πολιτικών συνοχής και κοινής αντιμετώπισης των μεγάλων θεμάτων.
Τρίτον η επαναδιαπραγμάτευση του περιεχομένου της οικονομικής πολιτικής με στόχο να συνδεθεί η αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης με την ανάπτυξη.
Το πρόγραμμα πρέπει να σηματοδοτεί την εκκίνηση μιας νέας πορείας περαιτέρω ενοποίησης και να δημιουργεί προϋποθέσεις ανάκτησης της εμπιστοσύνης των λαών στην προοπτική της ευρωπαϊκής προόδου.
Η στενότερη συνεργασία σοσιαλδημοκρατών, Πρασίνων και ευρωπαϊστών της ενωτικής Αριστεράς μπορεί να διαδραματίσει ένα ιδιαίτερο ρόλο σε αυτήν την κατεύθυνση, ταυτόχρονα όμως θα πρέπει να προωθούνται στο μέτρο του δυνατού και οι συνεργασίες με δυνάμεις των φιλελευθέρων καθώς και του Ε.Λ.Κ που διάκεινται ευμενώς προς την ευρωπαϊκή ενοποίηση.
Η Ελλάδα πρέπει να συμμετάσχει στις προωθημένες μορφές ευρωπαϊκής ενοποίησης και να προωθήσει το δημοκρατικό εκσυγχρονισμό της
Σε αυτό το περιβάλλον η Ελλάδα πρέπει να ξεφύγει από την απειλή της χρεοκοπίας και να συμμετάσχει σε όλες τις διαδικασίες ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης επιτυγχάνοντας την ένταξη της στην ευρωπαϊκή κανονικότητα και την προστασία των συνόρων της.
Πρέπει να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για την ανάδειξη των θεμάτων που αφορούν ιδιαιτέρως τις χώρες με δημοσιονομικά και αναπτυξιακά προβλήματα και ταυτόχρονα να προωθεί τη συμμαχία των δυνάμεων που υποστηρίζουν την αλλαγή των πολιτικών. Πρέπει να διεκδικεί την αλλαγή των πολιτικών όρων στις σχέσεις της με τους δανειστές.
Όλα αυτά όμως έχουν αποτελέσματα μόνο εάν εντάσσονται σε μια ευρωπαϊκή οπτική, συνοδεύονται με αξιοπιστία, βιώσιμες και αποδοτικές εναλλακτικές προτάσεις. Δεν είναι πρόσφορος τρόπος οι χρονικές καθυστερήσεις, η μεροληπτική οπτική που στο όνομα της υπεράσπισης των αδυνάμων υπερφορολογεί και εξουδετερώνει τις τάσεις ανάπτυξης, η αδυναμία προώθησης διαρθρωτικών αλλαγών στο κράτος και την οικονομία.
Οι διεκδικήσεις έχουν απόδοση μόνο στο βαθμό που στη χώρα μας προωθείται ένα νέο πολιτικό σχέδιο δημοκρατικού εκσυγχρονισμού με μεταρρυθμίσεις και δίκαιες αλλαγές σε όλους τους τομείς.
Μετά την εξάντληση των πολιτικών λογικών αφενός του τύπου " η ταχύτατη και ολοκληρωμένη υλοποίηση του μνημονίου θα μας οδηγήσει στην έξοδο από την κρίση" και αφετέρου του τύπου "καταργούμε τα μνημόνια" είναι αναγκαία η προώθηση ενός δημιουργικού σοκ καθολικού δημοκρατικού μετασχηματισμού.
Το σχέδιο αυτό περιλαμβάνει ταυτόχρονα αλλαγές σε δύο πεδία.
Το πρώτο πεδίο είναι αυτό των αυτονόητων τεχνολογικών και λειτουργικών εκσυγχρονισμών καθώς και της αντιμετώπισης των εθνικών θεμάτων.
Το δεύτερο πεδίο είναι αυτό των προοδευτικών μεταρρυθμίσεων που θα προωθήσουν τη βιώσιμη ανάπτυξη με κοινωνική δικαιοσύνη σε συνθήκες διεθνοποιημένου καπιταλισμού και δομικής επίδρασης των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνίας. Οι συντηρητικές πολιτικές μπορούν να αντικατασταθούν από προοδευτικές πολιτικές μόνο εάν αυτές είναι σύγχρονες, συνιστούν μια φυγή προς τα εμπρός και όχι μια αναβίωση πολιτικών του παρελθόντος.
Αγαπητοί φίλοι και αγαπητές φίλες
Οι ευκαιρίες δεν περιμένουν και οι απειλές εκμεταλλεύονται τις καθυστερήσεις μας.
Ας εργασθούμε με ενωτικό πνεύμα για προοδευτικές αλλαγές σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Ας αγωνιστούμε για την εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ενοποίησης με όρους δημοκρατίας, κοινωνικής συνοχής και συνανάπτυξης.
