Στην κοινή τους εμφάνιση στην 82η ΔΕΘ ο υπουργός μεταφορών κ. Χ. Σπίρτζης και οι πρόεδροι της ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ και του ΟΑΣΘ, Γ. Μυλόπουλος και Σ. Παππάς, παρουσίασαν στοιχεία για την κατάσταση που παρέλαβαν, αυτά που κατάφεραν και όσα σχεδιάζουν.
Τα εκατοντάδες εκατομμύρια καθαρό κέρδος των μετόχων του ΟΑΣΘ έκλεψαν φυσικά την παράσταση, αλλά και ότι καταργείται το «χαράτσι» των δέκα λεπτών σε κάθε εισιτήριο που βγάζουν οι επιβάτες μέσα στα λεωφορεία από τα μηχανήματα – χώρια τα ρέστα που αυτά δεν δίνουν. Οπότε έχουμε μείωση εισιτηρίου από Οκτώβριο, μέχρι να αλλάξει το λογισμικό των μηχανημάτων.
Η Ν.Δ. και ειδικά ο Κωστής Χατζηδάκης ξαναβρέθηκαν στο στόχαστρο Σπίρτζη: «Γιατί όταν υπογράφηκε η επέκταση της σύμβασης του ΟΑΣΘ με το ελληνικό Δημόσιο το 2008 έγινε σε αόριστο χρόνο; Γιατί δεν πέρασε από το Ελεγκτικό Συνέδριο; Γιατί η ακίνητη και κινητή περιjnουσία του Οργανισμού δεν περιήλθε στο ελληνικό Δημόσιο το 2010, αλλά το 2017;».
Κατά τον υπουργό «δεν υπάρχει άλλο αντίστοιχο φαινόμενο στον πλανήτη» και «ο ΟΑΣΘ είναι ένα απολύτως χαρακτηριστικό παράδειγμα της ομάδας επενδυτών-ιδιωτών που στηρίζει η Ν.Δ.». Τα απολογιστικά στοιχεία που παρέδωσε στους δημοσιογράφους ο κ. Σπίρτζης («αυτός είναι ο ιδιωτικός τομέας του κ. Μητσοτάκη») κόβουν την ανάσα. Συνοπτικά και για την περίοδο 1990-2016: οι μέτοχοι είχαν επιχειρηματικό κέρδος 324.454.000 ευρώ (όχι φυσικά επειδή η εταιρεία είχε κέρδος). Την ίδια περίοδο η απολογιστική αντισταθμιστική καταβολή του κράτους, δηλαδή η ζημία που το κράτος πλήρωσε, ήταν 2 δισ. και 54 εκατομμύρια ευρώ. Η ετήσια απόδοση του καταβληθέντος κεφαλαίου (20 εκατ. ευρώ) κυμαινόταν από 80% έως 745% (το μνημονιακό έτος 2011 ήταν 138%).
Με βάση τα στοιχεία, τα έξοδα ήταν κατά 2,83 φορές μεγαλύτερα των εσόδων, οπότε «οι προτάσεις της προηγούμενης διοίκησης για αύξηση του εισιτηρίου στο 1,40 ευρώ δεν ήταν για τον εξορθολογισμό του Οργανισμού, αλλά για να συνεχίσουν οι μέτοχοι να παίρνουν μεγάλα ποσά». Και κατέληξε ότι «υπάρχουν πολιτικές και διαχειριστικές ευθύνες», αφού το «παλαιοκομματικό σύστημα ήξερε το πρόβλημα».
Ο Στέλιος Παππάς πρόσθεσε το εξωφρενικό στοιχείο ότι «σύμφωνα με τον νόμο φυσικά, το επιχειρηματικό κέρδος εγγραφόταν… ως δαπάνη», ενώ από τα 65 εκατ. για αποσβέσεις παγίων της περιόδου 2009-2016, μόνο 17 επενδύθηκαν, τα άλλα αναζητούνται. Οι σημερινές υποχρεώσεις του ΟΑΣΘ είναι 100 εκατ. Ο κ. Παππάς σχολίασε ότι ο ΟΑΣΘ ήταν «μηχανισμός πελατειακών σχέσεων χρηματοδοτούμενος αδρά από το κράτος».
Δοκιμαστική λειτουργία του μετρό
Ο πρόεδρος της Αττικό Μετρό, κ. Μυλόπουλος, επισήμανε ότι το μετρό «δεν είναι πλέον σύντομο ανέκδοτο, ανέκδοτο έγιναν αυτοί που σταμάτησαν το έργο», και ζήτησε απάντηση στο ερώτημα αν ήταν τυχαία η σύνδεση της εξέλιξης του έργου του μετρό με την τελευταία σύμβαση του ΟΑΣΘ με το Δημόσιο και την ταυτόχρονη διακοπή των εργασιών του μετρό. Οπως τόνισε η δοκιμαστική λειτουργία του μετρό ξεκινά το 2019 και παραδίδεται στους πολίτες το 2020, το 50% των αμαξοστασίων είναι έτοιμα, χαρακτήρισε «ανιστόρητο δίλημμα το “μετρό ή αρχαία”» για τον σταθμό Βενιζέλου, ο οποίος, όπως τόνισε, θα εξελιχθεί σε τοπόσημο της πόλης, αφού «το Μετρό Θεσσαλονίκης έρχεται να εισαγάγει ένα πρότυπο αρμονικής συμβίωσης της τεχνολογίας με τον αρχαιολογικό μας πλούτο». Περιγράφοντας τους γρήγορους ρυθμούς εκτέλεσης του έργου τόνισε χαρακτηριστικά πως «ο ρυθμός προόδου από τον Μάρτιο του 2016 ήταν σχεδόν τριπλάσιος από τον μέσο ετήσιο ρυθμό προόδου της προηγούμενης δεκαετίας» και έτσι το έργο «από το 11% που ήταν το 2016, έφτασε σήμερα στο 25% της ολοκλήρωσής του».
ΠΗΓΗ: efsyn
Σχόλιο της σύνταξης του «Δικτύου Αριστερών Δημοκρατών»
Οι Θεσσαλονικείς πρέπει να σκεφτούν ιδιαίτερα γιατί η Ν.Δ. και ο κ. Χατζηδάκης υπέγραψε το 2008 μία σύμβαση αορίστου χρόνου που ζημιώνει κατάφορα το ελληνικό δημόσιο και το επιβατικό κοινό. Για να τους ζημιώνει στο διηνεκές;
Να σκεφτούν αν είναι τυχαία η σύμπτωση, ότι από τη μια υπογράφτηκε αυτή η σύμβαση και απ΄την άλλη είχαμε ταυτόχρονη διακοπή των εργασιών του ΜΕΤΡΟ. Μήπως για να ναι δεδομένος ο πελάτης – επιβάτης, χωρίς εναλλακτική λύση μετακίνησης και τα κέρδη εξασφαλισμένα;
Όπως πρέπει να κρίνουν όλους αυτούς τους παράγοντες που επιτέθησαν στον κ. Σπίρτζη καταγγέλοντάς τον ως αυταρχικό κρατιστή, όντας τάχατες υπέρ της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
Τι ωραία ιδιωτική επιχειρηματικότητα ήταν αυτή, όπου τα έξοδα ήταν τριπλάσια από τα έσοδα, αλλά τα κέρδη των μετόχων σταθερά και εξασφαλισμένα!!! Ήταν βεβαίως μία μονοπωλιακή, κρατικοδίαιτη και προστατευμένη επιχειρηματικότητα που υπηρετούσε πελατειακές σχέσεις.
Που θα οδηγούσε άραγε, η δήθεν απόψή τους για την ιδιωτική πρωτοβουλία; Στο να μη καθαριστεί η κόπρος του Αυγεία στον ΟΑΣΘ. Το απόστημα πλέον έσπασε και έπεται συνέχεια.
