Του Σταμάτη Εμμανουηλίδη
(μέλος του Δικτύου Αριστερών Δημοκρατών Θεσσαλονίκης)
Είναι προφανές ότι η χώρα χρειάζεται μια ρεαλιστική κ εφαρμόσιμη προοδευτική πολιτική εξόδου από τη κρίση και ένα σχέδιο εθνικής ανασυγκρότησης και βιώσιμης ανάπτυξης.
Οι πολίτες βρίσκονται αντιμέτωποι με οξυμένα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα.
Χρειαζόμαστε ευρύτερες δυνατές συναινέσεις και προγραμματικές συνεργασίες στο κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο με συνθέσεις και συμπαρατάξεις για τη προώθηση των αναγκαίων προοδευτικών μεταρρυθμίσεων σε όλα τα επίπεδα.
Κομβικό σημείο αποτελεί ο χώρος της αυτοδιοίκησης που είναι ταυτόχρονα θεσμός και κίνημα.
Είναι ο θεσμός της λαϊκής αυτενέργειας και συμμετοχής και η κορύφωση του αλληλέγγυου εθελοντισμού.
Στη σημερινή δύσκολη συγκυρία η αυτοδιοίκηση καλείται να σηκώσει το κύριο βάρος της κοινωνικής συνοχής και της αποτροπής του κοινωνικού αποκλεισμού.
Είναι όμως και αυτή θύμα της αξιακής και οικονομικής κατάρρευσης της χώρας. Στο μερίδιο μάλιστα που της αναλογεί συνέβαλε σ αυτή.
Στη Θεσσαλονίκη έγινε το 2010 το εγχείρημα της προοδευτικής αλλαγής στη πόλη σε πολλά επίπεδα.
- Φύσηξε φρέσκος αέρας στη πόλη που έγινε εξωστρεφής, ανοικτή, ανεκτική.
- Καταβλήθηκε προσπάθεια να μπει τάξη στην οικονομική διαχείριση.
- Η πόλη πήρε το μερίδιο που της αναλογεί από τη γενικότερη αύξηση του τουρισμού και ενισχύθηκε η αεροπορική της σύνδεση.
- Έγινε κυρίως στο κέντρο μια αξιόλογη προσπάθεια ανάπλασης περιοχων και δημιουργία πεζοδρόμων.
- Άλλαξε η ματιά του πολιτισμού που εμπλουτίστηκε με νέες τάσεις.
Η ορμή όμως της προοδευτικής αλλαγής αποδυναμώθηκε μετά τη πρώτη θητεία από την αλαζονεία της εξουσίας, την απομάκρυνση ικανών συνεργατών, τον ανύπαρκτο πολιτικό σχεδιασμό, τον υποβαθμισμένο ρόλο της δημοτικής κίνησης και της κινηματικής λογικής, την άσκηση διοίκησης από ένα μικρό κύκλο ανθρώπων.
Σ αυτά πρέπει να προστεθεί και ο ιδιόμορφος χαρακτήρας του δημάρχου που λειτουργεί συγκεντρωτικά, δεν δέχεται τη καλόπιστη κριτική και μάλλον κουράστηκε.
Έτσι σήμερα τους ωραίους πεζόδρομους κατακλύζουν τραπεζοκαθίσματα, η πόλη δεν μπορεί να πει κανείς ότι είναι καθαρή, αρχίζουν και δημιουργούνται υποψίες κακοδιαχείρισης και έλλειψης διαφάνειας, η ασυδοσία στο παρκάρισμα πρωτοφανής, η κατάσταση στις συγκοινωνίες κακή.
Αποκορύφωμα στις φετινές γιορτές Έκθεση και Πλ. Αριστοτέλους παραδόθηκαν στους εμπόρους και έγιναν η επιτομή του κιτς.
5 χρόνια μετά υλοποιήθηκαν πολύ λίγα από αυτά που προτάθηκαν στους πολίτες στο πρόγραμμα της παράταξης αλλά όπως είπε ο Δήμαρχος στη τελευταία συνέλευση τα προγράμματα είναι σαν τα παραμύθια.
Είναι λοιπόν καιρός να ξαναβρεθούμε οι πολίτες αυτής της πόλης και να οργανώσουμε από τα κάτω ένα ανοικτό, δημοκρατικά διαρθρωμένο, συμμετοχικό, ΔΙΚΤΥΟ της κοινωνίας των πολιτών.
Που θα τάσσεται υπέρ
- της αυτοτέλειας της αυτοδιοίκησης
- της αειφόρου ανάπτυξης με σεβασμό στο περιβάλλον και τη πολιτιστική κληρονομιά της πόλης.
Που θα αντιτίθεται στον ρατσισμό, τη ξενοφοβία, τον εθνικισμό.
Θα εξασφαλίζει τη δημοκρατική λειτουργία, τη διαφάνεια, την αποτελεσματικότητα.
Θα έχει οργάνωση και διοίκηση ανοικτού χαρακτήρα, θα ενθαρρύνει την αυτενέργεια, την αυτοοργάνωση, τη συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων και στη δράση.
Θα ενισχύει τη συλλογικότητα και θα είναι ξένο σε προσωπικές στρατηγικές και ατομικά συμφέροντα.
Θα παρεμβαίνει στα πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δρώμενα της πόλης με προτάσεις, άσκηση τεκμηριωμένης κριτικής, με δημόσιες εκδηλώσεις και δράσεις.
Θα ευαισθητοποιεί και κινητοποιεί τους πολίτες με κύριο άξονα την αγάπη, και το σεβασμό στην ιστορία και το μέλλον της πόλης.
Θα αναδείξει τη γειτονιά, τη συνοικία, τη δημοτική κοινότητα.
Θα δημιουργήσει μια ανοικτή, αλληλέγγυα, κοινωνικά συνεκτική και πολιτιστικά πλουραλιστικη κοινωνία των πολιτών.
Η πόλη ασφυκτιά από το μπετόν.
Πρέπει να αξιοποιηθεί κάθε αδόμητος χώρος για δημιουργία πρασίνου.
Χρησιμοποίηση των άδειων στρατοπέδων για πράσινο.
Αξιοποίηση και επαναχρησιμοποίηση με σεβασμό στην ιστορία της πόλης βιομηχανικών εγκαταστάσεων που έχουν χαρακτηριστεί διατηρητέα μνημεία [ΦΙΞ - ΑΛΛΑΤΙΝΗ κ.α]
Να γίνει μια συνολική αναδιάρθρωση των αστικών συγκοινωνιών με συμμετοχή του Δήμου.
Είναι απαράδεκτο πόλη σαν τη ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ να μην έχει θαλάσσια συγκοινωνία.
Να αγωνιστούμε ώστε η πόλη να αποκτήσει μια σταθερή κοινωνική πολιτική αλληλεγγύης για τους ανέργους της, τους δημότες με αναπηρία, τους εργαζόμενους γονείς , τους μετανάστες, τη τρίτη ηλικία.
Να σεβαστούμε το δημόσιο χώρο κάνοντας ορθολογική χρήση καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος.
Να προσπαθήσουμε όλοι μαζί για μια πιο καθαρή πόλη.
Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά για την πόλη της καρδιάς μας.
Ο διάλογος, όμως, τώρα ξεκινά.
